Geef vertrouwen aan de delibererende klassenraad

Naar aanleiding van de publicatie van het Diversiteitsrapport van Unia heb ik toch enkele bedenkingen bij dit onderzoek. 

Wat is een deliberatie? Een deliberatie zijn verschillende leerkrachten van verschillende vakken die een heel jaar of zelfs meerdere jaren met een leerling in de klas hebben gewerkt, een aantal toetsen en examens samenleggen en op basis van alle ervaringen met die leerling, een advies geven. Een deliberatie is níét op basis van enkel punten en een fictief profiel individueel een advies geven. En dat is wel de inhoud van het rapport. En gaan we nu werkelijk zeggen dat die delibererende klassenraad, met al die collega’s, het fout heeft? Dan is de enige oplossing: de computer. We kijken niet meer naar leervermogen, niet meer naar wat de leerlingen doen en niet meer naar wat die leerlingen kennen. Dan is het puur enkel en alleen op cijfers. En denken we nu echt dat dat de oplossing is? 

Er is nog iets heel opmerkelijks. Unia bestempelt heroriënteren als negatief: het gaat over lagere richtingen. Heroriënteren gebeurt op basis van capaciteiten, interesses en zaken die de leerling presteert. Dát is heroriënteren. En dus moeten we ook daarnaar kijken. Nog iets: het rapport dateert van vóór de modernisering van het secundair onderwijs, waar we inderdaad sterker inzetten op kennis en waar we inderdaad kijken naar heroriëntering. Maar dat wordt niet meegenomen.

Het ergste dat ons kan overkomen is dat leerkrachten nu angst krijgen om te oriënteren, dat leerkrachten angst krijgen om B- en C-attesten te geven want dan pas zijn we leerlingen kansen aan het ontnemen.